گوریل نامریی

گوریل نامرئی شاید مهم‌ترین کتابی باشد که در زمینه باورهای شهودی و خطاهای ادراکی ما تاکنون نوشته شده است. کریستوفر چابریس و دانیل سایمونز، خالقان یکی از مشهورترین آزمایش‌های روان‌شناسی جهان، با تلفیق داستان‌های خواندنی و یافته‌های علمی، حقیقت مهمی را به ما منتقل می‌کنند: ذهن ما آنگونه که ما فکر می‌کنیم کار نمی‌کند و باورهای شهودی ما اغلب اشتباه هستند.

آزمایش گوریل نامرئی را می‌توان مشهورترین آزمایش روانشناسی در جهان نامید. کریستوفر چابریس و دانیل سایمونز نویسندگان این کتاب به خاطر طراحی این آزمایش جایزه ایگ‌نوبل را دریافت کردند. این آزمایش نه تنها در مدت کوتاهی در کتاب‌های درسی و کلاس‌های روانشناسی در سراسر جهان گنجانده شد، بلکه پای آن تا برنامه‌های تلویزیونی مشهور و مجلات متعدد سراسر جهان هم باز شد.
آنها  با استفاده از دانشجویان، فیلم کوتاهی ساختند که در آن، افراد در قالب دو تیم به هم پاسِ بسکتبال می‌دادند. یکی از تیم‌ها پیراهن سفید و دیگری پیراهن مشکی به تن داشت. بلافاصله پس از پایان ویدیو از شرکت‌کنندگان خواسته می‌شد تعداد پاس‌ها را گزارش دهند. با این همه اصلا تعداد پاس ها مهم نبود. در نیمه‌های ویدیو، یکی از دانشجویان دختر با لباس کامل گوریل وارد صحنه می‌شود، وسط بازیکنان می‌ایستد، رو به دوربین می‌کند، با مشت به سینه‌اش می‌کوبد و سپس خارج می‌شود. او حدود ۹ ثانیه در صحنه است. شگفت آنکه تقریباً نیمی از شرکت‌کنندگان در مطالعه متوجه گوریل نشده بودند! این آزمایش پس‌از آن بارها تحت شرایط متفاوت و با مخاطبان متنوع در کشورهای مختلف تکرار شد، اما نتایج همیشه یکسان بوده است؛ حدود نیمی از مردم گوریل را نمی‌بینند.

چگونه افراد نمی‌توانند گوریلی را ببینند که مستقیماً جلوی آن‌ها راه می‌رود، رو به آن‌ها می‌کند، به سینه‌اش مشت می‌کوبد و دور می‌شود؟ چه چیزی باعث نامرئی شدن گوریل می‌شود؟